Van zondag 15 december 2013 tot zondag 16 februari, presenteert François de Coninck, ANVERSVILLE bij EVA STEYNEN.DEVIATION(S) twee Franse kunstenaars, Perinne Lievens en Alain Rivière.
Ik ontdekte hun respectievelijke werken in 2009, tijdens de collectieve tentoonstelling Felicien Marboeuf (1852-1924) in de FONDATION RICARD, gecureerd door Jean-Yves Jouannais (schrijver en kunstcriticus, oud chef-redacteur van het magazine Art Press). Vanuit die ontmoeting met de kunstenaars en hun oeuvre ontstond een samenwerking en een hechte vriendschap. Het is dan ook een groot genoegen, ter gelegenheid van deze uitnodiging als gastcurator, om beiden opnieuw samen te brengen.
ALAIN RIVIÈRE (1958) woont en werkt in zuid-Frankrijk en doceert aan l'Ecole des Beaux-Arts te Marseille. Onder de titel Nouveau Nez, zal een een selectie van oud en nieuw werk getoond worden, vertrekkende vanuit het portret en het autoportret, bestaande uit schilderijen, tekeningen, video, grafiek, sculpturen en fotografie.
“De jaren '80 waren voor Alain Rivière het grote succes, met zijn gecultiveerde en elegante schilderijen. Plots verdween hij van het toneel. Sinds een tiental jaren, verschijnt hij slechts sporadisch, raadselachtig, soms in het geheim. Afgebakend door monstrueuze en groteske zelfportretten, bedekt onder honderden afgietsels van neuzen, groeit zijn bijzondere oeuvre voortdurend aan, zich verspreidend op de 'diepte' van de schilderkunst (…). Tekeningen, schilderijen, fotocollages, oude boeken en video's vormen het geliefde territorium van deze kunstenaar die zijn aandeel negativiteit opeist.”
Lise Géhenneux, Rencontre / Alain Rivière, « Réfuter l’état des lieux », Particules n° 28, avril - juin 2010
PERRINE LIEVENS (1981) woont en werkt in Parijs. Zij wordt vertegenwoordigd door galerie Von Bartha te Bazel, Zwitserland. Onder de titel A l'infinitif, toont zij een selectie recente aquarellen.
“Kijken is gewoon, banaal – maar zien is een gebeurtenis: een broze gebeurtenis die Perrine Lievens tot de meest delicate ter wereld heeft gemaakt. Want in haar denken over de perceptie van de vorm in de ruimte wordt zij geobsedeerd door het moment waarop we echt zien: het is het moment waarop een vorm wordt vastgelegd in het korrelige cement van de blik dat de grondstof is, uiterst fijn, om deze vluchtige en ongrijpbare gebeurtenis te materialiseren in vormen die als beeld altijd broos en kortstondig zijn. Ieder werk nodigt uit tot een unieke ervaring van de blik: de blik van de kunstenaar op de wereld om haar heen alsmede de blik die we werpen op de werken die voortvloeien uit haar gevoelige waarneming van de wereld – een beetje een ondoorgrondelijke ervaring, zoals bekend, en altijd met een onzeker resultaat (…)”
François de Coninck, gastcurator
Perrine Lievens, 2013
______________________________________________________________