FRED MICHIELS
The sun shines when it really rains
March 11 - April 24, 2021
Works
Installation views
Click here for viewing art Works and prices on GalleryViewer
'The sun shines when it really rains' is Fred Michiels’ second solo show at Galerie Eva Steynen.Deviation(s) – EDS gallery. Those familiar with Michiels’ work will know that his exhibitions are forever surprising, in both approach and form. This time around he is not only presenting a new series of paintings, but multiples, painted vases, a playful shoebox-sized maquette, and found objects that have been partially assembled and painted also stand in the space and hang against or at odds with the wall…
Painter and poet Fred Michiels (°B 1966, lives and works in Tamines) has fully dedicated himself to abstraction in all its propositions and forms. The artist continually creates new challenges for himself: he paints in order to create spaces of possibility. Visual information from a variety of sources, cultural references and abstract forms alike, intermingle in a cheerful way. His works are instinctive and unplanned; straightforward and free. The abstractions are never limiting, but rich in visual experiences.
For almost 30 years and with a great sense of humour, Michiels has investigated the status of painting. In that endeavour, the early figurative aspects in his painting slowly disappeared, making way for form, colour, and painted matter. Unconventional grounds, such as antique postal items, books, used passports, antique vases and all manner of found objects are drawn into a two- or three-dimensional industriousness of oils, spray-paint, glitter and acrylics. Large and small formats engage in a visual dialogue.
Language has always played an important role in Michiels’ oeuvre; and in recent years, words and images increasingly enhance each other. The works bear humorous titles that refer to an evolving manifestation of ironic self-reflection that echo our extraordinary current times.
The treatment of ground remains important. Rich, painterly textures are patiently applied, layer by layer. They are only removed or overpainted to distil a hidden depth of bright colours. In his new series of ‘white works’ the upper layers accentuate the fragmented, masked-off areas in reflective mother of pearl white or lead white. There are no ugly colours or colour combinations in Fred Michiels’ work: he transforms them into joyful atonal compositions.
(NL)
Met 'The sun shines when it really rains' presenteert Fred Michiels zijn tweede solo tentoonstelling bij galerie Eva Steynen.Deviation(s) – EDS gallery. Wie vertrouwt is met Michiels' werk weet dat zijn tentoonstellingen telkens opnieuw verrassen in hun vorm en aanpak. Deze keer toont hij niet alleen een nieuwe reeks schilderijen, maar ook multipels, beschilderde vaasjes en gevonden voorwerpen speels geassembleerd en beschilderd... staan in de ruimte en hangen tegen en dwars op de muur...
Schilder en dichter Fred Michiels (°B 1966, woont en werkt in Tamines) heeft zich volledig toegelegd op het abstracte in al zijn vormen en beweringen. Daarin legt hij zichzelf telkens nieuwe uitdagingen op, want Michiels schildert om een ruimte te creëren voor mogelijkheden. Visuele informatie uit verschillende registers, culturele referenties en abstracte vormen tuimelen vrolijk over elkaar. Zijn werken zijn instinctief, zonder plan. Rechtuit en vrijuit. De abstracties zijn nooit beperkend, maar rijk aan visuele gebeurtenissen.
Al bijna 30 jaar onderzoekt Michiels met veel humor de stand van de schilderkunst. Hij werkt in reeksen waarin hij telkens opnieuw de grenzen en de codes van het schilderen verkent. In die zoektocht verdween het vroege figuratieve langzaam uit zijn schilderijen om plaats te maken voor vorm, kleur en verf-materie.
Onconventionele dragers zoals antieke poststukken, boeken, gebruikte paspoorten, antieke vaasjes en allerlei gevonden objecten worden een twee- of driedimensionale bedrijvigheid van olie, spuitverf, glitters en acryl. Grote en kleine formaten gaan met elkaar in dialoog.
Taal speelde altijd een belangrijke rol in het oeuvre van Michiels, sinds enkele jaren gaan taal en beeld, elkaar versterken, steed meer in gelijke tred. De werken dragen titels met een plezier voor de geest en verwijzen naar een evoluerend manifest van ironische zelfreflecties in een hedendaagse, vreemde tijd.
Het bewerken van de ondergrond blijft belangrijk. Rijke texturen aan verf worden in het proces van overschilderen laag boven laag geduldig aangebracht. Ze worden enkel weggehaald of overschilderd om een verscholen diepte van helle kleuren uit te puren. Zoals in zijn nieuwe reeks 'witte werken' waarin de bovenlagen van reflecterend parelmoerwit of loodwit de gefragmenteerde uitsparingen accentueren. Er bestaan geen lelijke kleur of kleurcombinaties bij Michiels; hij tovert ze om tot vrolijke atonale composities.